หลายคนอาจงงทำไมนิกส์ถึงเลือกเรื่องนี้ เพราะเป็นเล่มแรกที่ทางนักเขียนได้เปิดตัวกับทางไทยเหมือนกับที่นิกส์สร้างบล็อกเพื่อคุยเกี่ยวกับหนังสือครั้งแรก ถึงเล่มนี้จะออกมานานแล้วแต่ของเค้าดีจริง ปกสวยดูอ่อนหวานแฝงความเป็นอาร์ตแบบจีนๆ (ปกเดียวกับทางจีนเลยค่ะ ลองเทียบข้างล่างดู)
ปกตินิกส์จะอ่านนิยายจีนของทางมากกว่ารักสังกัดแจ่มใสเพราะเนื้อหาไม่หนักมาก แล้วบังเอิญพี่ที่ห้องสมุดที่รู้จักกันส่งมาให้ลองอ่าน เราก็แบบจะหนุกหรอออ แต่ก็รับมา 😑
มาดูเรื่องย่อๆกันก่อน ลั่วเว่ยองค์หญิงเล็กของซู่เจาซึ่งเป็นภูติวารีถูกบุรุษปริศนาช่วยจากผานหลงทำให้โชคชะตาระหว่างสองคนได้มาผูกกัน หลังจากเสียพ่อแม่และถูกทำให้ออกจากเมืองตัวเองมานางก็ได้ไปเป็นศิษย์ของเซียนและได้พบกับมหาเทพอิ้นเจ๋อคนที่เคยช่วยนางไว้ นางได้ทำการฝากตัวเป็นศิษย์กับมหาเทพแต่ในขณะเดียวกันนางก็แอบหลงรักองค์มหาเทพ ในขณะเดียวกันนางมีพี่ชายบุญธรรมที่เป็นศิษย์มหาเทพเช่นกันชื่อ ฟู่เฉินจือ ซึ่งได้สารภาพและหลงรักลั่วเวยมาก แต่ความรักระหว่างภูติกับเทพเป็นอะไรที่เรียกว่ายากต่อการมีวาสนาเพราะต่างชนชั้นกันมาก ยังรวมไปถึงความขัดแย้งระหว่างอิ้นเจ๋อกับเง็กเซียนฮ่องเต้อีก ทำให้ความรักของลั่วเว่ยมีแต่อุปสรรค
เรื่องทั้งหมดจะเป็นยังไงจบแบบไหนนิกส์ให้ลองหาอ่านเองนะคะนิกส์สปอยแล้วจะไม่หนุกเอา😝😀
จากที่อ่านจนจบบอกเลยประทับใจคำกลอนแบบจีนนิกส์ยกมาให้ดูจากหนังสือบางส่วนนะคะ บางอันก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่อ่านรวมๆคือดีมาก เนื้อหาแรกๆยังไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ กลางๆเรื่องสนุก ใครโลกสวยชอบจบแบบดีๆอ่านแค่เล่ม 1แล้วที่เหลือจิ้นต่อเองจะฟินกว่า เพราะพอเข้าเล่ม 2แล้ว สภาวะรักแบบโลกสวยจะหายไป เนื้อหายิ่งอ่าน ยิ่งหนักอึ้งในความรู้สึก ยิ่งเล่มสองดำเนินเรื่องค่อนข่างเร็ว อ่านแล้วแอบลุ้นแอบเครียด ว่าตกลงพระเอกดูแลนางเอกได้ยังไง จะได้เจอกัน มาอยู่ด้วยกันมั้ย เพราะอุปสรรคเยอะเหลือเกิน จนจบเรื่องเนื้อเรื่องยังทิ้งปริศนาไว้อีก ตกลงก่งซู่คือใครจำแลงมา ซีเหอจะได้รู้มั้ยว่าใครคือพ่อ ทำไมซ่าไห่ไม่ให้ลั่วเว่ยอยู่กับตัวเองอีกสักหน่อยถึงรู้ว่าตัวเองจะอยู่ได้ไม่นานแต่ก็เป็นสิบปีจะรีบผลักไสไรขนาดนั้นแล้วใจตัวเองล่ะ ลั่วเว่ยจะกลายเป็นวิญญาณไปรวมอยู่กับอิ้นเจ๋อหรือจะไปเวียนว่ายตายเกิด แต่นิกส์เชียร์ให้ไปอยู่กับอิ้นเจ๋อแบบเป็นรูปร่างเลยนะ ตลอดเรื่องอิ้นเจ๋อได้เสียสละมามากมายเกินไปแล้ว นักเขียนจะทำร้ายพระเอกของช้ันไปถึงไหนนนนน กะนางเอกก็โลกสวยเกิ๊น มัวแต่กลัว ชอบคิดไปเองแต่ไม่รู้จักไปถามคนอื่นจนลูกโตนั่นล่ะ เฉินจือคือคนที่ยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อความรักแต่ขณะเดียวกันก็เห็นแก่ตัวเพื่อความรักของตนเช่นเดียวกันไม่มีตานี่เรื่องคงจบดีกว่านี้อีกหน่อย (หล่อไม่เท่าอิ้นเจ๋อก็แพ้ไป 555) อิ้นเจ๋อเหมือนเป็นตัวแทนของผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่เน้นการใช้สมองควบคู่ความรักแล้วมีแฟนเด็กที่ยังโลกสวยชอบตีโพยตีพาย แต่ดีที่ทั้งคู่มีความรักมั่น แต่กว่าจะรู้ก็ เห้อออออ จนจบเล่นเอาอ่านไรไม่สนุกนอนไม่ค่อยหลับเลย เพราะมันหน่วงความรู้สึกมากจริงๆ แต่ก็ไม่ร้องไห้นะ มันเหมือนมีอะไรอั้นในใจแต่ก็ร้องไม่ออก คำโปรยบอกเป็นแนวรักหวานซึ้ง ซึ้งจริงๆแต่มันเป็นซึ้งคนละแบบกับที่เคยอ่านมาทั้งหมด อ่านไปคิดในใจไป "อีนังเอกโง่ยกอิ้นเจ๋อให้ชั้นซะ ถ้าหล่อนจะดื้อและโง่และคิดเองเออเองขนาดนี้" 😡😠
แล้วเราก็จะปิดท้ายด้วยคำกลอนในภาคอิ้นเจ๋อที่นิกส์ชอบสองบรรทัดสุดท้ายมากที่สุด ความรู้สึกถ้าเราไม่พูดก็ยากที่จะส่งให้อีกฝ่ายรู้จริงๆได้แต่ฝากไปกับเดือนกับดาวให้บอกให้ เรื่องนี้ควรหามาอ่านโดยเฉพาะคนที่ขอบนิยายแนวจีนโบราณๆมีเทพ เซียน มาร ระหว่างนี้นิกส์ต้องไปหาเรื่องมาอ่านย้อมใจสักหน่อยและ ไม่งั้นได้เพ้อถึงอิ้นเจ๋อต่อแน่ๆ (ฝากบอกอิ้นเจ๋อด้วยว่านิกส์รักเค้า 55😁) สวัสดีค่าาา🙏🏻🙏🏻🙏🏻😃
ปล.กลอนที่เห็นถ่ายมาจากเล่มจริงๆถ้าเอาไปใช้เพื่อการค้าหรือผลประโยชน์ระวังโดนเรื่องลิขสิทธิ์นะคะ (เตือนกันไว้ก่อนๆ ^^<3)
ภาพอิ้นเจ๋อจากทางจีนหล่อน้ออออ <3 cr.http://wapbaike.baidu.com/
ปล.กลอนที่เห็นถ่ายมาจากเล่มจริงๆถ้าเอาไปใช้เพื่อการค้าหรือผลประโยชน์ระวังโดนเรื่องลิขสิทธิ์นะคะ (เตือนกันไว้ก่อนๆ ^^<3)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น